Look Who’s Back

 

21.yüzyılın Almanyasının ortasında aniden Adolf Hitler’in uyanışı ne gibi olaylara sebep olurdu? Tarih gerçekten tekerrür mü ederdi? İşte Look who is back filmi tam olarak bu sorulara bir yanıt arıyor. Böylelikle eksantrik bir komedi filmi unsurlarından fazlasını barındırıyor.

Filmin ilk başlarda seyirciyi eğlendiren güldüren bir yapım olarak gözümüze çarpıyor. Gırgırına çekilmiş bir film havası seziyorsunuz. Zaten sizi güldürüren espriler havada uçuşuyor. Ancak bir müddet geçtikten sonra film inanılmaz bir ivme kazanıyor.

Her şeyden önce 2014 Almanyasında aniden uyanmanın şaşkınlığını yaşayan Hitler, Berlindeki büfelerde satılan Türk gazetelerini görünce bir anlam veremiyor. Hatta büfeciye ‘’yoksa bizi Türkler mi kurtardı’’ diye soruyor. Berlinin her tarafında göze çarpan göçmen – mültecileri görüyor ve bunu ülkesi için bir mağlubiyet olarak sayıyor. Yeni dünyayı keşfederken medyanın halkı etkileme kapasitesinin çok yüksek boyutlara eriştiğini görüyor. İşte bu keşif barut fıçısına atılmış bir kıvılcım görevi görüyor. Ardından ‘’keşke Goebbels’’ de bunları görseydi diyerek iç geçiriyor. Medyanın gücünü, kendi fikirlerini yeniden yaymak için kullanmaya karar veriyor. İşte bu noktadan sonra film Hitler’in gözünden işlenmiş bir toplum eleştirisine dönüşüyor.

Filmin bir diğer önemli yanı ise Hitler’in yaptığı propagandalarına insanların tepkilerinin doğal olması. Filmin sokakta geçen sahnelerinde bunun bir film çekimi olduğundan habersiz insanların tepkilerine de yer verilmiş. Sonuç olarak hala Almanların Hitler’e karşı az da olsa bir sempati beslediği kanıtlanmış oluyor. Film bize insanların aslında gizliden gizliye nelere meyilli olduğunu tüm çıplaklığıyla hatırlatıyor. Kitleleri peşinden sürüklemenin çok da zor bir şey olmadığını, çoğu insanın zaafının bir otoriteye bağımlılık olduğunu ispatlamaya çalışıyor. Belki de bunu hırslara yenik düşme de sayabiliriz. Almanya toplumunun aslında o kadar da modern olmadığını içerlerinde yatan bir ırkçılık olduğunu görüyoruz. Hitler film içerisinde kitlelerin yemek, eğlence, yarışma vb. programlarla uyutulduğunu düşünüyor. Ardından bütün bir nesli ağaya kaldırıyor. Filmde gördüğümüz üzere cümleler aynı cümleler; fikirler aynı fikirler ve de kişiler aynı kişiler. Dahası Hitler sağ-sol kesimlere de dokunduruyor. Alman merkez sağ kesimin kutuplaştırmacı ve kindar olduğunu; sol kesimin ise kendi içerisinde ciddi bir boşvermişlik olduğunu ispat ediyor. Burdan da filmin bize anlatmak istediği mesajlardan birinin, bir gün Hitler gibi birinin Almanyayı ele geçiririse kimsenin pek de sesini çıkarmayacağı mesajını verir gibi. Yoksa Almanların düşünce yapısı 2.Dünya Savaşından sonra onca olup bitene rağmen değişmedi mi?

Özellikle Hitlerin film içerisinde kullandğı şu sözler ise inanılmaz bir öneme sahip ‘’1933’te insanlar planlarını açıkça ortaya koyan bir lideri seçtiler. Eğer ben bir canavarsam bu canavarı seçenleri cezalandırın. Hepsi mi canavardı? Seçimleri mi yasaklayacaksınız? İnsanların beni takip etme nedeni temelde hepsi benim gibi olduğu içindi. Bizler aynı değerlere sahibiz.’’

Sözler oldukça korkutucu öyle değil mi? Yani filmin verdiği önemli mesajlardan biri, Hitler halkını sadece propaganda ile ele geçirmedi herkes bilerek isteyerek Hitleri baştacı etti. Yaşanılmış tüm trajedilerin sorumlusu aslında Adolf Hitler değildi. Sorumlu Alman halkının tam olarak kendisiydi. Yani faşizm propagandası günümüzde yapılırsa hala rağbet bulabilir. Televizyondaki eğlence, yemek vb. programlar toplumu oyalamasa belki de cidden insanın içindeki Hitler günyüzüne çıkabilir. Sanırsam toplum bir diktatöre nasıl bağlanır soruna oldukça sağlam bir yanıt buluyoruz. Sıradan bir kara mizah olmayan farklı bir filmdi. İzledikten sonra Almanya hayali olanların hayalleri suya düşebilir.

                                                                                                                                             Berkay Kuzu