Çocuktum, sabah erkenden kalkar, asardı babam al bayrağımızı balkona... Büyüdüm ve bu görevi ben üstlenmiş oldum. O vakitler anlamazdım.. Zafer Bayramı, tamam. Ama neyin zaferi? Şimdi ziyadesiyle memnunum bu görevden ve ziyadesiyle sorumluluk sahibi, bilinçli bir bireyim artık...Bayrağımız bir simgedir ve bir simgeyi simge yapan onun birçok insan tarafından önemsenmesi, ona karşı bir sorumluluk hissedilmesidir. 30 Ağustoslarda, 29 Ekimlerde, 10 Kasımlarda ve milleti millet yapan her günde bu sorumluluk derinden hissedilmelidir. Küçük bir memlekette doğup büyüyen bir çocuk olarak, hiçbir 30 Ağustos'um, ne 29 Ekim ne 23 Nisan ne de 19 Mayıs kadar coşkulu geçti. Neticede yaz tatiline tekabül ediyordu 30 Ağustos Zafer Bayramı... Belki en büyük coşkuyla kutlanılması gereken bayramdı... Adında Zafer vardı bir kere! Bir galibiyetin, Türk Milleti'nin galibiyetinin göstergesiydi...Yine de bayrağımız balkona asıldıktan sonra ben de kalabalık neredeyse oraya gider ve okurdum İstiklal Marşımızı, göğsümü gere gere. Şiir yarışmaları olmazdı ya da ben kaçırırdım.Ama ne bando çalabildim ne de folklor gösterisinde yer alabildim 30 Ağustos için.
Bu yüzden hala üzülürüm... Neticede tatildi. Yaz tatiliydi. Resmi tatildi işte! Herkes uyuyordu ve bir zorunluluk yoktu erken kalkmak için... Gösteri düzenlenecekse bir kalabalık oluşturulmalıydı. Halbuki tüm çocuklar bir araya gelsek zaten kalabalıktık. Bizler geleceğin genç beyinleriydik. Seyircilere de ihtiyacımız olmazdı! Velhasıl çocukluktan var içimde bir zafer, bir cumhuriyet ve millet coşkusu. Nasıl olmasın ki? Mustafa Kemal Atatürk'ün izindeyim ben! Tüm arkadaşlarım gibi bende mirasçısıyım bu vatanın... Dedim ya anlamazdım diye, zafer ama neyin zaferi... Bu zafer yüce Türk Milletinin sefalet içinde hayatta kalmaya çalıştığı son gün. Bu zafer kutsal görünen topraklarımızı paylaşmak isteyenlere karşı, tarihte eşi benzeri görülmemiş bir direniş. Bu zafer mücadeleci ana babaların kendilerini vatanları için, evlatları için attıkları cephelerin son buluşu. Bu zafer, o vakitler doğmamış olan bizlere bırakmış en büyük miras. En önemlisi de bu zafer, ya Mustafa Kemal Atatürk olmasaydı? diye düşündüren bir zafer. Tüm vatana kanı yayılmış al bayrağımızın gölgesi, her köşede yankılanmış Milli Marşımızın sesi, olmasaydı olmazdık dediğimiz Atamızın, Başkomutanımızın yani Mustafa Kemal Atatürk'ün izi var hala bu topraklarda! Bayrağımızın gölgesi, Milli Marşımızın Sesi ve Atamızın izi var oldukça, bizler de var olacağız. Ne iç karatıcı haberler ne de dünya gündemindeki çatışmalar engel olabilir bizlere. Mustafa Kemal Atatürk'ün evlatlarıyız. Aydınlık günler görünmekte. Haydi asın al bayrakları!!! 30 Ağustos Zafer Bayramımız Kutlu olsun! Teşekkürler Atam...
Fatma Damla ÜZÜMCÜ
Bölgesel Analiz Topluluğu Başkanı
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi-Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler
Yorumlar
Yorum Gönder